Distrofik epidermolisis bullosalı hastaya anestezik yaklaşım: olgu sunumu

Giriş: Epidermolizis bülloza (EB), anestezi uygulamalarını hava yolu yönetimi ve sürtünmeye bağlı yeni lezyonların oluşması bakımından komplike hale getiren, vezikülobüllöz lezyonlar ve skar dokuları ile karakterize, nadir görülen bir grup hastalığı tanımlar.
Olgu Sunumu: Distrofik epidermolizis bülloza (DEB) tanısı olan beş yaşında bir erkek çocuk, elektif olarak pseudosindaktili düzeltilmesi ve sünnet için ameliyata alındı. Vücudunun neredeyse tamamında lezyonlar mevcuttu.
Monitorizasyon, yapışkan yüzeyin minimal tutulduğu elektrokardiyogram ve arteriyel oksijen saturasyon takibi ile sınırlı tutuldu. hava yolu devamlılığı için iyice kayganlaştırılmış I-gel tercih edildi. Cerrahinin bitiminde hasta herhangi bir hava yolu problemi yaşamadan ve elektrot yapışma yerlerindeki eritemden başka yeni bir lezyon oluşmadan uyandırıldı. Sonuç: EB'lı hastalarda monitörizasyonun mümkün olduğunca kısıtlanması ve yeni lezyon oluşumunu önlemek için deri ve orofarengeal mukozanın travmadan korunması gerektiğinden I-gel kullanımının bu hastalarda iyi bir seçenek olacağı kanaatindeyiz.

Anesthetic approach to a patient with dystrophic epidermolysis bullosa: A case report

Background: Epidermolysis bullosa (EB) describes a rare group of disease characterized by vesiculobullous lesions and scars which complicate anesthesia practice in terms of airway management and new lesion occurrence due to friction. Case presentation: A five years old boy with dystrophic epidermolysis bullosa ( DEB) admitted for an elective release of pseudosyndactly and circumcision operation. There were lesions on nearly all parts of his body. Monitoring has limited with electrocardiogram ( ECG) with the minimal sticky electrode surface and arterial oxygen saturation. A well-lubricated I-gel was preferred as an airway instrument. At the end of the surgery, the patient was awakened without any airway problem and new bullae formation, except erythema at electrodes adhered regions. Conclusions: We believe that the use of I-gel is a good option in these patients because it is necessary to protect the skin and oropharyngeal mucosa from trauma in order to prevent the formation of new lesions and to limit the monitoring as much as possible in patients with EB.